Eten en zweten...pffff

Lekker vroeg opgestaan en uitgecheckt. Het ontbijt bij het hotel hebben we overgeslagen, dat stelde niets voor. We gaan voor het betere werk naar Key Largo en wel naar Doc's Dinner. Hier hebben we een stevig ontbijt genomen, Judith pancakes en ik egg benedict. Hier komen we middag wel mee door... De rit naar Key West was mooi, maar duurt wel erg lang. Je mag niet harder rijden dan 45 mph...zo'n 70 km per uur. Over de lange bruggen rijden is prachtig. Eerst zijn we gestopt bij de oude seven miles bridge, welke tot 1982 werd gebruikt. De nieuwe is er naast gebouwd. Hier hebben we een stukje gelopen en foto's geschoten.

De volgende stop was Bahia Honda State Park. Een klein eilandje op de route met eveneens een oude spoorbrug. Hier hebben we op het strand ananas gegeten. Uiteraard ook op de oude brug geweest. Een deel is niet meer toegankelijk omdat een tussendeel is gesloopt. De relingen van het oude deel zijn door weersinvloeden totaal afgebrokkeld.

Na deze stop zijn we doorgereden naar Big Pine Key. Hier wilde we wat Key Deers spotten, kleine bambi's. Helaas heeft alleen Judith eentje kunnen spotten onderweg. Maar onze doel was...No Name Pub. In een reisverslag van 3 op reis van BNN is men hier langs geweest. Dit betreft een verscholen pub, waar binnen 250.000 dollar biljetten zijn vastgeniet in de pub. We konden het eerst niet vinden. We hadden chagerijnig de auto aan de kant gezet om nogmaals op de kaart te kijken. Dan maar terugrijden...hmmm ok we rijden anders nog een stukje verder. En nog geen 100 meter verderop zien we de pub! Langs de weg niet aangegeven, enkel een groot bord op het pandje. Na de auto te hebben geparkeerd zijn we naarnbinnen gewandeld. Druk!! Maar wel een plekje voor 2 man. Daar zaten we dan met aan alle wanden en plafond dollarbiljetten. Leuk om te zien en om tussen de locals te zitten. We kregen de kaart...op een placemat haha. Judith nam een 1 persoon nachos en ik fried chicken tenders. We kregen het eten...de nachos zou in Nederland voor 2 tot 3 personen gelden!! Gigantisch dus. We hebben het weer gered! Na afrekenen hebben we op een dollarbiljet onze namen en datum opgeschreven en vakkundig aan een dwarsbalk voor eeuwig vastgeniet.

De laatste stop was het hotel in Key West. De kamer is prachtig. Twee plasma tv's, aparte bank, prachtige badkamer. Buiten ziet het zwembad er ook piekfijn uit. Maar het is hier in Key West benauwd warm. Te vergelijken met een 30 graden dag in Nederland, waar het dermate drukkend warm is dat het zeker gaat onweren. Hier gaat het dan niet onweren, maar je zweet je te pletter. Maar goed, in Nederland is het nu nog herfst dus we moeten niet zeuren. Eerst zijn we Duvall street ingegaan om deze af te lopen naar Mallory Square. Na het plein te hebben bekeken zijn we naar het Hard Rock Cafe gegaan (stond op de wenslijst). Hier hebben we heerlijk gegeten :), maar na 3 flinke maaltijden op deze dag puilen we zowat uit met onze buiken.

Het was een flinke wandeling terug naar het hotel. Omdat Judith vanochtend haar enkel heeft verzwikt is het niet lekker lopen. Bij het hotel hebben we direct 2 fietsen gehuurd en zijn hierna weer naar Mallory Square gefietst. Dit gaat lekker, morgen dus een fietsdagje van maken.

Op het Mallory Square wordt elke avond de zonsondergang gevierd, waarbij straatartiesten optreden. Dit was leuk om te zien. Uiteraard ook de zonsondergang, maar onze favoriet blijft de zonsondergang/opgang in Monument Valley. Maar er was ook iets anders... en wel katten!! In totaal heeft Judith drie katten kunnen knuffelen. Morgen gaan we naar Ernest Hemingway House...hier lopen 40 tot 50 katten rond met 6 tenen aan hun voorpoten. Een paradijs voor Judith uiteraard.